Վոլֆգանգ Գյոթե | Վենետիկյան Էպիգրամներից

Ես պառկեցի գոնդոլում,- և սահեց նա կողքով նավերի՛ այն,

Ծանր նստած են որոնք Մեծ ջրանցքի ջրերում:

Շատ ապրանքներ կգտնես նրանց մեջ, որ մեզ միշտ պետքական են`

Հաց, պտուղներ և գինի, չոր, եղեգնյա վառելիք:

Մենք սահեցինք անշշուկ: - Եվ հանկարծ դափնենու մի չար ճյուղքը

Դեմքս չանգռեց: - Ասացի.- “Դա՛փնե, խփո՞ւմ ես դու ինձ.

Ես հատուցում եմ ուզում”:- Բայց նիմփը, խնդուն, շշնջաց ինձ.

“Ծանր չե՛ն մեղանչում պոետները: Թեթև՛ է ձեր տուրքը: - Ողջո՜ւյն”

Թարգմանությունը՝ Եղիշե Չարենց

Տես նաև Վոլֆգանգ Գյոթե Բանաստեղծություններ