Պարույր Սևակ | Մեռնել

Եթե մեռնե՜լ...

                  Թո՛ղ որ մեռնեմ

                                    հուր-կայծակից՝

Միանգամի՛ց,

                  մի վայրկյանո՛ւմ,

                                    հանկարծակի՛,

Այնքա՜ն արդար,

                  խղճիս ձայնին մի՛շտ ունկընդիր,

Որ՝ համաձայն բիբլիական հին լեգենդին՝

Հանգիստ անցնեմ և ասեղի նեղլիկ ծակից...

Եթե մեռնե՜լ...

                  Թող սպանվե՛մ,

                                    թող կործանվե՛մ

Այնպես ապրած և բան արած,

Որ նորածին մանուկների տեսքով նորից

                  վերածնվեմ՝

Իմ անունո՛վ կնքեն նրանց...

Եթե գամվել՝

                  փարոսի՜ պես,

Արնաքամվել՝

                  հերոսի՜ պես,

Ու քրքրվել՝

                  դրոշի՜ պես...

Եթե մեռնե՜լ...

Բայց առայժմ ապրե՛լ է պետք:

26.V.1957թ.          

Մոսկվա

Տես նաև Պարույր Սևակ Բանաստեղծություններ