Էդգար Պո | Անաբել Լի - Տարընթերցում

Տարիներ առաջ այս երկնքի տակ

Կար երկիր անվանի.

Ապրում էր այնտեղ սիրունիկ մի աղջնակ,

Անունը՝ Անաբել Լի:

Աղջիկը չուներ ուրիշ երազանք

Ինձ սիրելուց ու ինձնից սիրվելուց բացի:

Երեխա էր նա, երեխա էի ես,

Այս ծովի ափին,

Սակայն սերը մեր սիրուց էլ էր վես –

Ես ու իմ Անաբել Լին.

Սերովբեներն անգամ տենչում էին մեզ,

Տենչում մեր հոգին:

Հենց այդ պատճառով աղետ եղավ մեծ

Այս ծովի ափին,

Երկնից ահավոր մի քամի փչեց,

Սառե՜ց իմ Անաբել Լին:

Մերձավորները եկան ծանրումեծ,

Նրան փակեցին

Մի դագաղի մեջ, ու հավե՜տ քնեց

Իմ աննման Անաբել Լին:

Սակայն սերը մեր սիրուց էլ էր խոր,

Բոլոր մեծերից,

Իմաստուններից.

Անգամ դրախտի հրեշտակները բոլոր,

Չարքերը ծովի հատակից,

Ախ, չեն բաժանի հոգիս ոչ մի օր

Իմ Անաբելից:

Լուսինն ինձ շողով երազ է բերում,

Իմ սիրո՛ւն Անաբել Լի.

Աստղերն ինձ քո վառ աչքերն են բերում,

Աննման Անաբել Լի:

Ու գիշերվա մեջ պառկում եմ մենակ

Քո կողքին, անգի՛ն ու միա՛կ,

Քո դագաղի մոտ՝ այս ծովի ափին,

Գերեզմանիդ մոտ՝ այս ծովի ափին:

Թարգմանությունը անգլերենից՝ Սամվել Մկրտչյան

Տես նաև Էդգար Պո Բանաստեղծություններ

Էդգար Պո | Անաբել Լի