Ջորջ Բայրոն | Կորուսյալ անցյալ

Կորուսյալ անցյալ և անէ հմայք,

Այսպիսով մի կյանք՝ տենդագին, ընդհատ,

Խենթացած ժպիտ, որպես հառաչանք,

Զառանցանքն է մեր ամենա-խաբկանք:

 Ամեն պայծառ, ջինջ՝ մի մտքի թռիչք,

Հիշեցնում է վիշտ՝ բանական կյանքից,

Նա գործեց, որպես խոհեմ իմաստուն,

Բայց ապրեց, զոհվեց՝ «Նահատակ մի Սուրբ»:

Թարգմանությունը՝ Կարեն Արտոյան

Տես նաև Ջորջ Բայրոն Բանաստեղծություններ