Պարույր Սևակ | Անցած սերերը

-Իմ սերե՞րն անցած...

Նախ՝ նորի՛ց ասեմ,

Որ սերը չունի շարունակություն,

Այլ միայն սկի՜զբ,

Որ չի՛ կրկնվում,

Ինչպես... ծննդյան եզակի օրը:

Եվ հետո... հետո՝

Որքան էլ ջանանք ու ձգտենք սիրել՝

Երբեք ավելին չե՛նք ունենալու,

Ինչպես չի լինում... ավելորդ ատամ:

Սիրո համեմատ

Թիվն ատամների շա՞տ ես համարում:

Բայց մի՛ մոռացիր, որ ես, ճիշտն ասած,

Դեռ չեմ բաժանվել ո՜չ մի սիրածից.

Իրենք են փոխել անուններն իրենց,

Կերպարանքն իրենց,

Իրենց հասակը,

Իրենց տարիքը,

Սակայն ո՛չ իրենց:

Եվ ի՜նչ փոխել են՝ իրե՛նք են փոխել,

Իրե՜նք, ո՛չ թե ես,-

Այս մի՛ մոռացիր:

Եվ զուր մի՛ հարցրու,

Թե ո՞րն է եղել իմ ամենամեծ սերը:

Մի՛ հարցրու:

Սերերը, սե՛ր իմ,

Եթե մինչև իսկ անհավասար են՝

Անհավասար են, ինչպես... մատները.

Ո՞ր մատդ կտրես՝

Պիտի շատ ցավի կամ պակաս ցավի:

Էլ ի՞նչ ամենա...

Ախ այս ամենա-ն...

Իսկ երբևիցե չե՞ս խելագարվել գեթ այն աստիճան,

Որ հանկարծ մի օր լրջորեն խորհես,

Թե դժբախտության մեր զգացումը

Գալիս է հենց այդ... այդ ամենա-ից.

Անծանոթ է դա ո՛չ միայն բույսին,

Այլև կենդանո՛ւն,

Ապուշի՜ն նաև,

Եվ սրանք իրենց... դժբախտ չե՜ն զգում...

Ամենա չկա՜:

Վատ ու լավ կա լոկ:

Ու եթե սեր է՝

Էլ ի՞նչ վատ, ինչպե՞ս,

Ու եթե սեր է՝

Էլ ի՞նչ ամենա...

-Իսկ անցած սերերն, ի՜նչ է, չեն մեռնում:

Իսկ եթե նույնիսկ, աստված չարասցե, մեռնում են նրանք,

Դարձյա՛լ ապրում են մեր տարողունակ հիշողության մեջ,

Ինչպես մեր... մեռած երեխաները...

Ահավոր ցավը չե՛ն վերհիշեցնում:

Գրկի՜ր ինձ:

Մեղք եմ...

19.III.1964թ.         

Դիլիջան

Տես նաև Պարույր Սևակ Բանաստեղծություններ